on
Tüm umut yollarını kapayan 
aşk da bir isyandır. 
Nerede kimbilir o fırtına,
beni yüzyıllara savuran 
yüzü yırtık kan. 
İşlediğim zamansız sevdanın 
cılız kemiklerini sayıp, 
özgürlük adına soyunuyorum
uykunun karesine aşk kafesimde. 
Ey duru bestesini dinlediğim gökyüzü! 
Kiminle o ihtiras denizi, 
kimi boğuyor dalgalarıyla, 
nedir bu uğultu, 
Kimdir tanık? 
Sussun sularını aşınmış yatağımdan
alıp götüren deli yel, 
umarsız dalgaların uzandığı hiçbir kuyuyu bağlamayan 
köprünün üstünde 
Kral Lear gibi güçsüz ve deli 
düşsün elime ayrılık
Yazar : A. KADİR BİLGİN

0 yorum:

Yorum Gönder