on
Kaçamak bakışlarımız dokunurdu birbirine 
suçlu suçlu yürürdük 
gülmeyi konduramadan dudaklarımıza 
acılarla delik deşik 
bir olgunluk izlerdi gölgelerimizi 
yağmur ıslatırken kaçak evi 
kimsesizliğimiz ayrı ayrıydı. 

Aslında yakamıza yapışmasaydı aşk 
sahtekarlar cennetinde çakışmasaydı yollarımız 
sen ve ben 
pekala kandırabilirdik kendimizi 
mutluluk oynayarak ayrı ayrı 
yas 
içimizde uzun yolculuğa çıkmış olurdu 
ve bitmemiş olurdu takas. 
Yazar : A. KADİR BİLGİN

0 yorum:

Yorum Gönder